Obok dawnej kuchni dworskiej i lodowni gości wita grający na flecie Faun.
W mitologii rzymskiej Faun był bogiem pól, gór i lasów, patronem pasterzy, pastwisk i zwierząt gospodarskich. Był przedstawiany jako młody mężczyzna niskiego wzrostu z kozimi nogami, brodą i koroną z liści na głowie, rogiem obfitości lub laską w rękach i futrem zarzuconym na ramiona. Lubił straszyć ludzi po lasach, zsyłał na nich choroby i uwodził kobiety. Na cześć Fauna obchodzono Faunalia w grudniu i Luperkalia 15 lutego. Ofiara z psa i kozy służyła do symbolicznego odpędzania wilków od stad. Luperkalia były związane z wcześniejszym kultem wilka, a ostatecznie święto to nałożyło się na kult Fauna. Rzeźba flecisty została odtworzona przez Nerijusa i Rūtę Kavaliauskasów.
Rzeźba zdobiąca park przypomina o czasach, gdy mieszkali tu zarządcy majątku i ich szlachetni goście. W archiwach zachowały się wspomnienia o tym, że Zatrocze słynęło z wystawnych obiadów, w których uczestniczyła szlachta, a także z pysznych kolacji dla krewnych i przyjaciół. Jedzenie było przynoszone przez lokaja w półmisku, pewna ilość była nakładana na talerze gości, a reszta była zabierana. Aby uniknąć pokusy ponownego nakładania sobie jedzenia, lokaj natychmiast je zabierał. Resztę jedzenia ze stołu panów zjadała służba pałacowa. Pomimo tego, że dania były wyszukane, szlachta musiała odejść od stołu tylko „lekko nakarmiona”. Dotyczyło to zwłaszcza dam, ponieważ ich obcisłe stroje mogły powodować dyskomfort.
Dłuższe przechowywanie produktów spożywczych w Zatroczu nie było trudne, ponieważ pod koniec XIX wieku na zboczu jeziora Galwe zbudowano lodownię. Główne pomieszczenie lodowni znajduje się pod ziemią. Pomagało to utrzymać odpowiednią temperaturę przez dłuższy czas, dzięki czemu produkty przechowywane w lodowni nie psuły się. Każdej zimy z jeziora Galwe do lodowni transportowano bloki lodu, które nie topniały aż do następnej zimy.
