Zielna — w podzięce niebu i ziemi
Gdy zboża są już zżęte a ziarna zwiezione do składów, kiedy spichrze są pełne dóbr na zimę, kiedy nagotowano dostatek powideł, można było odetchnąć i podziękować ziemi za otrzymane plony i piękno. Na Zielną kobiety zbierały zioła, jak najróżniejsze kwiaty, układały bukiety i niosły na poświęcenie przy ołtarzu lub do kościoła.
Po przyjęciu chrześcijaństwa, Zielna stała się tożsama z Wniebowzięciem Najświętszej Maryi Panny. Powiada się, iż po zakończeniu ziemskiego życia Maryi, przy Jej grobie czuwali apostołowie. Gdy czuwał Piotr, ujrzał jak Maryja powstała i Bóg wziął ją do nieba. Po otwarciu grobu, apostołowie nie znaleźli ciała, jedynie dużo pięknych kwiatów. Apostoł Jan w Księdze Objawienia opisał obraz swojej wizji: „I ukazał się znak wielki na niebie: Niewiasta obleczona w słońce a księżyc pod jéj nogami, a na głowie jéj korona z gwiazd dwunaści” (Obj 12,1). Chociaż papież Pius XII wiarę w Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny ciałem i duszą do Nieba ogłosił dogmatem Kościoła w 1950 roku, liturgiczne obchody tego wydarzenia są znane od V wieku.
Odpusty Zielnej, odbywające się w trockiej parafii pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny, co roku gromadzą mnóstwo ludzi, w ich czasie nie tylko odprawiane są Msze Święte, ale także ma miejsce uroczysta procesja przyozdobionego obrazu Matki Boskiej Trockiej ulicami i placami miasta. Ten piękny pomysł przywiózł ze sobą przybywszy na parafię ks. Jonas Varaneckas. Radosna procesja — to symboliczne potwierdzenie, iż Maryja jest królową tej krainy, a wszyscy wierni są Jej dziećmi.
W czasie procesji sypane są kwiaty, niesie się proporce procesyjne. W czasie Mszy Św. święcone są lecznicze zioła polne, kwiaty, zboża i warzywa. Po zakończeniu Mszy, obchody Zielnej przenoszą się na Kiermasz Kapuściany, który zazwyczaj odbywa się na wyspie Karaimskiej (Kapuścianej).
Odpusty Zielnej w Trokach — to święto przepełnione sakralnością, wspólnotowością oraz wdzięcznością. Czas, kiedy pełni optymizmu i wewnętrznej radości ludzi gromadzą się we wspólnym celu — by być, dziękować i cieszyć się upływającym latem.
