W Trokach znaleziono trzy skarby monet. Pierwszy (9000 monet) oraz drugi są przechowywane w Muzeum Historycznym w Trokach, trzeci (350 monet) – w Muzeum Narodowym Litwy.
Legendy o Trokach opowiadają, że pewnego razu krzyżacy zajęli Zamek na Półwyspie. W komnatach księcia Kiejstuta oni znaleźli kufer z rodzinnymi klejnotami. Chcąc jak najszybciej wywieźć i ukryć przed własmyni rycerzami, krzyżacy nocą załadowali kufer na łódkę i skierowali się ku najbliższej wyspie (obecnie wyspa Kapliczna), gdzie zamierzali tymczasowo schować łup. Łódź była stara, dziurawa i nie dotarła do wyspy, poszła na dno. Tonący rycerze próbowali zdjąc z siebie zbroję i ratować zagrabione klejnoty, lecz jezioro Galwe pochłonęło skarb wraz z rycerzami.
Po jakimś czasie mieszkańcy próbowali wydostać topielców oraz skarb, lecz wydostali tylko fragmenty zbroi ku radości dzieci. Skarbu do dzisiaj nikt nie znalazł. Troczanie mówią, że skarb może znaleźć tylko człowiek bez grzechu. Jeżeli chcesz się przekonać, czy mozesz znaleźć zaczarowany skarb, musisz wrzucić monetę do jeziora Galwe. Kufer ze skarbem może wydostać ten, którego moneta nie utonie, lecz pozostanie na powierzchni jeziora Galwe.
Pierwsze monety w WKL były bite w końcu XIV w. Na pierwszych monetach są widoczne różne znaki oraz symbole: jeździec, podwójny krzyż na tarczy, koniec kopia z krzyżem oraz imię władcy , który wybijał monety. Dzisiaj jest znanych dziesięć typów monet. Pierwsze monety w WKL były bite za czasów Jagielly. To mogło być w 1386 r., gdy Jagiełło został królem Polski, lub w 1387 r. podczas chrztu Litwy.
Istnieje przypuszczenie, że w 1392 r. Witold wybijał monety z napisem cyrylicą – Aleksander na awersie i lwem, ogon którego zwija się w warkocz na rewersie. Po zwycięskiej bitwie pod Grunwaldem około 1411 r. Widold wybił swe ostatnie monety – kolumny/koniec kopia z krzyżem. Do jakiego czasu te monety były wybijane niewiadomo, lecz to mogło trwać do śmierci Witolda, gdyż te monety znajdowane są w największej ilości. Po śmierci Witolda wybijanie monet rozpoczął około 1450 r. Karzimierz Jagiellończyk. To były monety z jeźdźcem i kolumny, w centrum gotycka literka K. Do jakiego czasu były bite te monety danych nie ma. Monety były z miedzi lub ze stopu miedzi i ołowia pokryte srebrem lub ołowiem.
